“A new chapter in Erja’s musical and artistic trajectory…”

De Finse blues mama Erja Lyytinen is een charismatische (slide) gitariste en singer-songwriter, die in Kuopio in een muzikale omgeving opgroeide. In 2003 studeerde Erja af aan de Sibelius-Akatemia in Helsinki, de grootse universitaire muziekacademie in de Noordse landen. Erja -dixit het Britse online magazine, Blues Magazine- "The Finnish Slide Goddess" debuteerde in 2002 met de hulp van producer Davide Floreno met ‘Erja Lyytinen & Dave’s Special: Attention!’ en bracht ondertussen al méér dan tien studio albums uit. Haar 2014-album ‘The Sky Is Crying’, is een tribute aan Elmore James (1918-1963) en verscheen net voor ze van een tweeling beviel. In 2016 werd Erja genomineerd voor haar 2015-album ‘Live in London’ en werd ze, tijdens de Finse Blues Awards, uitgeroepen tot “Artist of the Year”. De Europese Blues Awards winnares werd ook opgenomen in de Finnish Haal of Fame.

Sinds de release van haar tiende studioalbum ‘Stolen Hearts’ in 2017, speelde Erja Lyytinen in de Tähdet-show van MTV Finland, won ze de felbegeerde “European Guitarist of the Year” prijs en trad ze op Oudejaarsavond voor 80.000 mensen op in haar geboortestad Helsinki. Ze deelde al het podium met legendes als Carlos Santana (die haar, verwijzend naar Lightnin’ Hopkins, de bijnaam “lightning” gaf), Dan Aykroyd en Jennifer Batten. Ze ondersteunde Sir Tom Jones en boekt jaarlijks méér dan 100 headliner-shows in heel Europa.

Drie jaar na ‘Another World’ (2019) en als volgende stap in haar muzikaal en artistiek project, verschijnt deze maand ‘Waiting for the Daylight’. Ze nam de nummers voor het album op in de eerste helft van 2022 tussen haar hectische tourschema door, waarbij het grootste deel van de sessies plaatsvond in The Hollywood House in de Finse hoofdstad, Helsinki. Lyytinen werd in de studio vergezeld door de langdurige bassist Tatu Back en drummer Iiro Laitinen. Harri Taittonen heeft sinds 2008 op alle albums van Lyytinen gespeeld en speelt opnieuw op Hammond en keyboards.

“Erja simultaneously explored sounds on the periphery of the blues/rock genre…”

Het nieuwe album is geproduceerd door Erja Lyytinen zelf, waarbij ze “tegelijkertijd klanken in de periferie van het blues/rock genre verkende…”. ‘Waiting for the Daylight’ is een hommage aan rock grootheden als Led Zeppelin, Deep Purple en Uriah Heap. Met zijn zware groove, atmosferische texturen en gepassioneerde uitvoering is het titelnummer hier een bewijs van. “Waiting for the Daylight” bevat misschien wel een van de meest betoverende en emotionele solo's tot nu toe. Erja demonstreert haar technisch gitaar-kunnen al direct op de beladen opener “Bad Seed”, de éérste single van het album. Op het louterende (autobiografische) nummer “Last Girl” stort ze haar hart en ziel uit. Het is (ik citeer opnieuw) “like Satriani meets Iron Maiden” en gaat over “pesten op scholen en hoe je buiten een vriendschapsgroep kunt blijven...”. In de titelsong zingt Erja over verlies en aardse pijnen. Het verlies van een paar vrienden a.g.v. langdurige ziekten. De bovenmatige gitaarsolo op dit nummer groeit naar het einde toe, terwijl de overvallende achtergrondzang de leadgitaar begeleidt. Na de emotionele ballade “Never Really Had You” over een lang verloren gewaande liefde, volgt er “Diamonds on the Road”, het zowat meest bluesy nummer op het album. Het schetst een beeld van een alleenstaande moeder die voor het kind zorgt, terwijl haar man met een andere vrouw flirt. Zij wil wraak nemen en gaat achter hem aan. Als het nummer naar het einde toe versnelt, is ze vastbesloten om haar doel te bereiken door -zoals Hans en Grietje in het bos- de diamanten op de weg te volgen. “You Talk Dirty” werd oorspronkelijk 20 jaar geleden voor het eerst uitgebracht op Erja’s eerste opname ‘Attention!’ (2002). Het nummer kreeg een nieuw arrangement en heeft (volgens kenners), refererend naar “War Pigs” (‘Paranoid’, 1970), vergelijkbare Black Sabbath-elementen. “Love Bites” is een verhaal over liefde, of hoe het gebrek eraan je fysiek ongemakkelijk doet voelen. Het relaxte “The End of Music”, de afsluiter, met een lengte van ongeveer zeven minuten, is het langste nummer van het album. "Het nummer gaat over gemis, over weer op het podium te staan en bij het publiek zijn. Het kan ook gaan over het missen van liefde, hoe liefde eindigt en ook hoe de melodie, muziek eindigt…", legt Erja uit: “The end of music, the end of the sound in our hearts / The end of music, the end of world torn apart”.

“With 'Waiting for the Daylight', Erja Lyytinen takes a large step outside the blues, while exploring heavy rock sounds…” (ESC – Rootstime, BE)

Eric Schuurmans

‘WAITING FOR THE DAYLIGHT’ Tracklist: A-SIDE: 01. Bad Seed – 02. Last Girl - 03. Run Away - 04. Waiting for the Daylight - 05. Never Really Had You - B-SIDE: 06. Diamonds on the Road – 07. You Talk Dirty – 08. Love Bites – 09. The End of Music | Music/Lyrics by: Erja Lyytinen, or as [noted] | Produced by: Erja Lyytinen | Credits: Erja Lyytinen: vocs, guitar, violin, keys / Tatu Back: bass / Liro Laitinen: drums / Harri Taittonen: keyboards & Lauri Hämäläinen: guitar solo (5) / Assefa Abdissa: percussion (6)

Discography ERJA LYYTINEN: Waiting for the Daylight [2022] | Lockdown Live 2020 (cd/dvd) [2020] | Another World [2019] | Stolen Hearts [2017] | Live 2016, w/Heikki Silvennoinen [2016] | Live in London [2015] | The Sky Is Crying [2014] | Forbidden Fruit [2013] | Songs from the Road [2012] | Voracious Love [2010] | Grip of the Blues [2008] | Dreamland Blues [2006] | It's a Blessing, w/Davide Floreno [2005] | Pilgrimage – Mississippi to Memphis, w/Aynsley Lister & Ian Parker [2005] | Wildflower [2003] | Erja Lyytinen & Dave’s Special: Attention! [2002] |